dinsdag 31 maart 2015
zondag 29 maart 2015
Ons eerste veulen!
De teleurstelling van gister werd vanochtend overschaduwd door vreugde met de geboorte van het eerste Fjordenveulen van 2015 op Veniger grond. Harlekijn (v. Reinar) zette deze ochtend een prachtig stevig merrieveulen van Drafur ter wereld.
Helaas....
Na weken training gingen we 28 maart hoopvol op pad richting Hoenderloo. Zou de jury na twee jaar de positief doorgemaakte ontwikkeling van Giel ook opmerken?
Bij de veterinaire keuring werd Giel opnieuw gemeten, gecheckt en beoordeeld op het harde(re). Met een stokmaat van 149,5 cm bleek hij ook enkele centimeters gegroeid te zijn. Eerst mocht Giel zich aan de hand binnen laten zien, waarna hij werd losgelaten. Eenmaal los liet hij, net als eigenlijk iedere hengst deze dag, even zien wat hij qua galop in huis had. Nadat alle hengsten in de binnenbaan uitgeraasd waren, verplaatsten wij ons naar het buitenterrein waar alle hengsten nogmaals aan de hand voorbij gingen komen. Helaas had moeder natuur dit jaar geen mooi weer in petto en met een fris windje erbij, was het kleumen.
Na alle keuringsrubrieken werd er pauze gehouden. Er stond een demonstratie op de planning maar door het slechte weer was iedereen de kantine in gevlucht. Op verzoek werd daardoor de demonstratie uitgesteld, waardoor de resterende rubrieken, de presentatie van de AA-paarden en prestatiepaarden en de ABOP proef voor Giel ook even in de wacht gezet werden.
Lang en breed warm gestapt mochten Bart en Giel aan de bak in de miezer regen. Na de proef vond in de binnenbak de uitreiking van de dekens plaats, waarna het spannende moment aangebroken was. De uitslag. Helaas bleven de verbeterde punten van Giel uit, hij moest tot onze grote verbazing zelfs één inleveren met 32 punten (Commentaar: Iets onderstandig soms op stand, nauw van achter, loopt op drie sporen en niet regelmatig). Ook de uitslag van de menproef, waar wij van verzekerd waren dat hij deze verbeterd had t.o.v. vorige keer, waren zeer teleurstellend. Wederom vond de jury het een C-certificaat waard.
Ontmoedigd en teleurgesteld keerden we huiswaarts.
Bij de veterinaire keuring werd Giel opnieuw gemeten, gecheckt en beoordeeld op het harde(re). Met een stokmaat van 149,5 cm bleek hij ook enkele centimeters gegroeid te zijn. Eerst mocht Giel zich aan de hand binnen laten zien, waarna hij werd losgelaten. Eenmaal los liet hij, net als eigenlijk iedere hengst deze dag, even zien wat hij qua galop in huis had. Nadat alle hengsten in de binnenbaan uitgeraasd waren, verplaatsten wij ons naar het buitenterrein waar alle hengsten nogmaals aan de hand voorbij gingen komen. Helaas had moeder natuur dit jaar geen mooi weer in petto en met een fris windje erbij, was het kleumen.
Na alle keuringsrubrieken werd er pauze gehouden. Er stond een demonstratie op de planning maar door het slechte weer was iedereen de kantine in gevlucht. Op verzoek werd daardoor de demonstratie uitgesteld, waardoor de resterende rubrieken, de presentatie van de AA-paarden en prestatiepaarden en de ABOP proef voor Giel ook even in de wacht gezet werden.
Lang en breed warm gestapt mochten Bart en Giel aan de bak in de miezer regen. Na de proef vond in de binnenbak de uitreiking van de dekens plaats, waarna het spannende moment aangebroken was. De uitslag. Helaas bleven de verbeterde punten van Giel uit, hij moest tot onze grote verbazing zelfs één inleveren met 32 punten (Commentaar: Iets onderstandig soms op stand, nauw van achter, loopt op drie sporen en niet regelmatig). Ook de uitslag van de menproef, waar wij van verzekerd waren dat hij deze verbeterd had t.o.v. vorige keer, waren zeer teleurstellend. Wederom vond de jury het een C-certificaat waard.
Ontmoedigd en teleurgesteld keerden we huiswaarts.
zondag 15 maart 2015
Niko goedgekeurd in België!!
Het begint op vrijdagmorgen allemaal met een koude plons water.
Als het nu lekker weer is is dat nog wel te doen maar op zo’n ochtend in Maart is het toch nog wel fris. Geknipt, gewassen, gepluisd en geschoren is het vervolgens een aardig eindje rijden naar Woumen (Diksmuide) in België. En alsof de reis nog niet lang genoeg duurt moeten we ook nog een uurtje in de file staan bij Antwerpen.
Afgelopen najaar hebben we Niko (Dingo x Wolverlei (v. Toddy)) als beste jonge hengst uit de groep gehaald. Omdat hij in bezit is van Belgische stamboekpapieren werd er besloten dat hij klaargemaakt zou worden voor de hengstenkeuring in België.
Hij werd voorzien van een eigen box en deken, zijn lange manen gingen eraf en na een tijdje mocht hij ook aan het werk voor de wagen. Omdat hij dat allemaal goed oppakte werd het inschrijfformulier voor de keuring op de bus gedaan.
Een paar weken voor de keuring werd er tevens geoefend met het voorbrengen en omdat de hengsten op de Belgische hengstenkeuring ook vrij moeten springen hebben we hem ook kennis laten maken met een aantal hindernissen.
Dan is de bewuste zaterdag aangebroken en is het spannend of het harde werk beloond wordt..
Niko werd eerst veterinair gekeurd gevolgd door het bewegen aan de hand op harde bodem.
Daarna gingen we naar de binnenmanege waar de paarden eerst aan de hand worden getoond op stand, in stap en in draf. Vervolgens mag het touw eraf en mogen ze los laten zien wat ze waard zijn en gaan ze een aantal maal over een hindernis. Wij merkten wel aan Niko dat hij toch wat onder de indruk was van het hele gebeuren en niet helemaal liet zien wat hij in huis heeft.
De Belgen bieden de jonge hengsten iets meer tijd om sterker en ouder te worden alvorens zij een daadwerkelijke ABOP-proef moeten afleggen, dit in tegenstelling tot Nederland, maar er wordt naast het exterieur ook daadwerkelijk wel gekeken naar het gedrag en karakter van het paard. Dit doen ze door middel van een gehoorzaamheidsproef, een aangespannen proefje met een paar specifieke onderdelen om het gedrag en de gehoorzaamheid te kunnen beoordelen. Wij konden een wagen lenen van een kennis uit de buurt, maar die bleek toch wel een stuk groter en zwaarder dan waar we thuis mee hadden geoefend. Niko had daar tijdens de proef ook duidelijk wel wat moeite mee, maar liet zien dat hij het allemaal best wel wilde doen.
Aan het eind van de dag worden de punten opgeteld en volgt de uitslag.
En jawel, het harde werken betaalde zich terug!!
Niko kreeg van de jury 37 punten met de volgende verdeling:
Type: 7,5
Lichaamsbouw en gespierdheid: 7
Beenstanden en kwaliteiten: 7
Beweging en correctheid: 8
Geheelindruk: 7,5
Waarbij hij werd geprezen om zijn vloeiende bewegingen.
Op zijn gehoorzaamheidsproef behaalde hij 74% en dat is voldoende om hem ook voor dit onderdeel te laten slagen.
Niko heeft hiermee een dekvergunning gekregen voor 1 jaar.
-- Voor meer informatie omtrent dekinfo verwijzen wij u graag naar Niko zijn pagina. --
Als het nu lekker weer is is dat nog wel te doen maar op zo’n ochtend in Maart is het toch nog wel fris. Geknipt, gewassen, gepluisd en geschoren is het vervolgens een aardig eindje rijden naar Woumen (Diksmuide) in België. En alsof de reis nog niet lang genoeg duurt moeten we ook nog een uurtje in de file staan bij Antwerpen.
Afgelopen najaar hebben we Niko (Dingo x Wolverlei (v. Toddy)) als beste jonge hengst uit de groep gehaald. Omdat hij in bezit is van Belgische stamboekpapieren werd er besloten dat hij klaargemaakt zou worden voor de hengstenkeuring in België.
Hij werd voorzien van een eigen box en deken, zijn lange manen gingen eraf en na een tijdje mocht hij ook aan het werk voor de wagen. Omdat hij dat allemaal goed oppakte werd het inschrijfformulier voor de keuring op de bus gedaan.
Een paar weken voor de keuring werd er tevens geoefend met het voorbrengen en omdat de hengsten op de Belgische hengstenkeuring ook vrij moeten springen hebben we hem ook kennis laten maken met een aantal hindernissen.
Dan is de bewuste zaterdag aangebroken en is het spannend of het harde werk beloond wordt..
Niko werd eerst veterinair gekeurd gevolgd door het bewegen aan de hand op harde bodem.
Daarna gingen we naar de binnenmanege waar de paarden eerst aan de hand worden getoond op stand, in stap en in draf. Vervolgens mag het touw eraf en mogen ze los laten zien wat ze waard zijn en gaan ze een aantal maal over een hindernis. Wij merkten wel aan Niko dat hij toch wat onder de indruk was van het hele gebeuren en niet helemaal liet zien wat hij in huis heeft.
De Belgen bieden de jonge hengsten iets meer tijd om sterker en ouder te worden alvorens zij een daadwerkelijke ABOP-proef moeten afleggen, dit in tegenstelling tot Nederland, maar er wordt naast het exterieur ook daadwerkelijk wel gekeken naar het gedrag en karakter van het paard. Dit doen ze door middel van een gehoorzaamheidsproef, een aangespannen proefje met een paar specifieke onderdelen om het gedrag en de gehoorzaamheid te kunnen beoordelen. Wij konden een wagen lenen van een kennis uit de buurt, maar die bleek toch wel een stuk groter en zwaarder dan waar we thuis mee hadden geoefend. Niko had daar tijdens de proef ook duidelijk wel wat moeite mee, maar liet zien dat hij het allemaal best wel wilde doen.
Aan het eind van de dag worden de punten opgeteld en volgt de uitslag.
En jawel, het harde werken betaalde zich terug!!
Niko kreeg van de jury 37 punten met de volgende verdeling:
Type: 7,5
Lichaamsbouw en gespierdheid: 7
Beenstanden en kwaliteiten: 7
Beweging en correctheid: 8
Geheelindruk: 7,5
Waarbij hij werd geprezen om zijn vloeiende bewegingen.
Op zijn gehoorzaamheidsproef behaalde hij 74% en dat is voldoende om hem ook voor dit onderdeel te laten slagen.
Niko heeft hiermee een dekvergunning gekregen voor 1 jaar.
-- Voor meer informatie omtrent dekinfo verwijzen wij u graag naar Niko zijn pagina. --
woensdag 25 februari 2015
Een tijdperk ten einde...
Na 24 mooie, waardevolle jaren is het moment gekomen...het leven op...
Gister hebben we afscheid genomen van Anton, het boegbeeld van onze Hengstenhouderij.
Nadat dekhengst Michael (v. Brusvein) de afstammelingenkeuring niet haalde, besloot mede-eigenaar Jan Bierman het dekhengsten-gebeuren voor gezien te houden. Bart was optimistischer gestemd en nadat Danny Vissers hem vroeg of hij interesse had in Anton, stapte hij met broer Wim in de auto richting België. De van oorsprong in Denemarken geboren en in België goedgekeurde hengst Anton werd aangekocht. Erkend als hengst voor het Nederlandse Stamboek begon het vervolg aan de hengstenhouderijcarrière van Bart. De eerste veulens van Anton, nu hij op station in Wanneperveen stond, werden geboren in 1999. In de jaren daarna kwamen er nog vele tientallen bij.
Anton werd naast de dekkerij gebruikt voor de wagen evenals onder het zadel. Diverse ruiters en amazones, evenals koetsiers hebben Anton aangevoeld. Jong en oud, niks was te gek. Ook zijn nakomelingen bleken het goed te doen en na het behalen van de afstammelingenkeuring, die destijds nog aan huis georganiseerd werd, was het ook niet geheel verrassend dat naast het Prestatiecertificaat ook de Preferentschap uiteindelijk aangevraagd kon worden. Het keurcertificaat wist hij ook te behalen en met voldoende punten op de keuring zat ook eerst het Modelschap en later het Sterschap er in voor Anton. Met al deze predikaten op zijn naam mocht hij als Elitehengst door het leven. Een prestatie waar we ook nu, na zijn overlijden, nog steeds trots op zijn.
De laatste jaren was Anton nog steeds actief als dekhengst, al werd hij zichtbaar lichamelijk ouder. In de afgelopen maanden kreeg hij meer en meer last van kwalen, waarbij de behandelingen niet het gewenste effect hadden. Om hem een verdere lijdensweg te besparen hebben we de moeilijke beslissing gemaakt om hem de eeuwige rust te gunnen.
Anton laat ons naast een hoop warme, mooie en leuke herinneringen tevens een prachtig aantal nakomelingen na. In totaal staan er in het Nederlandse Stamboek 294 (bekend tot 2014) Fjorden ingeschreven met als vader Anton, waarvan 130 hengsten/ruinen en 164 merries. Een van deze nakomelingen wist het zelfs te schoppen tot Nationaal Kampioen, Babel. En nakomeling Henro is in de voetsporen van zijn vader getreden, als goedgekeurd dekhengst bij het Rheinlandische Pferdestambuch en staat ter dekking bij Fam. v.d. AA in Beek en Donk. Ook in onze eigen fokkerij blijft Anton verweven d.m.v. de fokmerries.
Gister hebben we afscheid genomen van Anton, het boegbeeld van onze Hengstenhouderij.
Nadat dekhengst Michael (v. Brusvein) de afstammelingenkeuring niet haalde, besloot mede-eigenaar Jan Bierman het dekhengsten-gebeuren voor gezien te houden. Bart was optimistischer gestemd en nadat Danny Vissers hem vroeg of hij interesse had in Anton, stapte hij met broer Wim in de auto richting België. De van oorsprong in Denemarken geboren en in België goedgekeurde hengst Anton werd aangekocht. Erkend als hengst voor het Nederlandse Stamboek begon het vervolg aan de hengstenhouderijcarrière van Bart. De eerste veulens van Anton, nu hij op station in Wanneperveen stond, werden geboren in 1999. In de jaren daarna kwamen er nog vele tientallen bij.
Anton werd naast de dekkerij gebruikt voor de wagen evenals onder het zadel. Diverse ruiters en amazones, evenals koetsiers hebben Anton aangevoeld. Jong en oud, niks was te gek. Ook zijn nakomelingen bleken het goed te doen en na het behalen van de afstammelingenkeuring, die destijds nog aan huis georganiseerd werd, was het ook niet geheel verrassend dat naast het Prestatiecertificaat ook de Preferentschap uiteindelijk aangevraagd kon worden. Het keurcertificaat wist hij ook te behalen en met voldoende punten op de keuring zat ook eerst het Modelschap en later het Sterschap er in voor Anton. Met al deze predikaten op zijn naam mocht hij als Elitehengst door het leven. Een prestatie waar we ook nu, na zijn overlijden, nog steeds trots op zijn.
De laatste jaren was Anton nog steeds actief als dekhengst, al werd hij zichtbaar lichamelijk ouder. In de afgelopen maanden kreeg hij meer en meer last van kwalen, waarbij de behandelingen niet het gewenste effect hadden. Om hem een verdere lijdensweg te besparen hebben we de moeilijke beslissing gemaakt om hem de eeuwige rust te gunnen.
Anton laat ons naast een hoop warme, mooie en leuke herinneringen tevens een prachtig aantal nakomelingen na. In totaal staan er in het Nederlandse Stamboek 294 (bekend tot 2014) Fjorden ingeschreven met als vader Anton, waarvan 130 hengsten/ruinen en 164 merries. Een van deze nakomelingen wist het zelfs te schoppen tot Nationaal Kampioen, Babel. En nakomeling Henro is in de voetsporen van zijn vader getreden, als goedgekeurd dekhengst bij het Rheinlandische Pferdestambuch en staat ter dekking bij Fam. v.d. AA in Beek en Donk. Ook in onze eigen fokkerij blijft Anton verweven d.m.v. de fokmerries.
woensdag 11 februari 2015
Afscheid van Elitemerrie Pauliena
"Plannen maken we alsof we het eeuwige leven hebben...maar soms worden we even met beide voeten op de grond gezet."
Afgelopen week hebben wij heel plotseling afscheid genomen van onze Elitemerrie Pauliena (Tunar x Cariena v. Oswin). De leeftijd van 20 was haar helaas niet gegund. Waar ze aan het eind van de middag nog tevreden stond te kijken, vonden we haar tot onze grote schrik en verdriet tegen voertijd levenloos in de stal.
Pauliena heeft de volgende nakomelingen gebracht:
Tanja (v. Michael)
Urbanus (v. Anton)
Veriena (v. Anton)
Wolly (v. Anton)
Yvon (v. Reinar)
Zara (v. Ronnie)
Aliena (v. Reinar)
Binkie (v. Timor)
Casper (v. Timor)
Dauwina (v. Zizoran)
Eelke (v. Timor)
Gerdie (v. Timor)
Hilde (v. Timor)
Joris (v. Manus)
Kris (v. Manus)
Pauliena was drachtig van Anton....
Afgelopen week hebben wij heel plotseling afscheid genomen van onze Elitemerrie Pauliena (Tunar x Cariena v. Oswin). De leeftijd van 20 was haar helaas niet gegund. Waar ze aan het eind van de middag nog tevreden stond te kijken, vonden we haar tot onze grote schrik en verdriet tegen voertijd levenloos in de stal.
Pauliena heeft de volgende nakomelingen gebracht:
Tanja (v. Michael)
Urbanus (v. Anton)
Veriena (v. Anton)
Wolly (v. Anton)
Yvon (v. Reinar)
Zara (v. Ronnie)
Aliena (v. Reinar)
Binkie (v. Timor)
Casper (v. Timor)
Dauwina (v. Zizoran)
Eelke (v. Timor)
Gerdie (v. Timor)
Hilde (v. Timor)
Joris (v. Manus)
Kris (v. Manus)
Pauliena was drachtig van Anton....
maandag 9 februari 2015
Veulens gehaald bij Staatsbosbeheer.
Het is alweer eventjes geleden, maar we wilden jullie deze foto's niet onthouden.
U weet het misschien nog wel, onze dekhengst Reinar is vorig jaar verkocht aan staatsbosbeheer. Omdat we sindsdien veel contact hebben met de opzichter van de kuddes daar hoorden wij dat er afgelopen najaar veulens te koop zouden komen van de hengsten Havik en Bren.
Er werd besloten om 10 veulens aan te kopen, 5 van Bren en 5 van Havik.
We kregen een lijst toegestuurd van de veulens, hun afstamming, geslacht en geboortedatum. Hierdoor konden wij al wat voorwerk verrichten.
Op 30 oktober reden wij voor de eerste keer naar Zuid-Holland om de eerste 5 veulens op te halen. Dit waren 5 Havik nakomelingen van de Hellegatsplaten.
De paarden waren al verzameld in de kralen en er was al begonnen met het ontwormen en nummeren van de veulens. Omdat wij de moeders niet kennen en de veulens los door elkaar lopen moesten we een systeem bedenken om de veulens uit te kunnen zoeken. U kunt zich misschien voorstellen dat je ze niet even een halstertje om doet en uit de groep haalt.
Er was een lijst gemaakt en alle veulens werden tijdens het ontwormen langs de chiplezer gehouden en kregen een nummer op hun achterhand geschreven. Wij kregen vervolgens deze lijst met alle nummers en de bijbehorende veulens.
Tijdens het ontwormen werden de merries gescheiden van de veulens, althans de veulens die oud genoeg waren om te worden afgespeend, de jongsten mochten nog een tijdje bij hun moeder blijven. De merries en veulens kwamen voor ons langs het hek lopen en zo kregen wij al een eerste indruk.
Als alle verkoopbare veulens gescheiden zijn van hun moeder en in de daarvoor bestemde kraal zijn gezet, begint het uitzoeken. Een klus die nog niet zo eenvoudig is want alles rent door elkaar heen. Gelukkig helpen de nummers op de rug en kunnen we, na hooguit nog wat discussie onder elkaar, een keuze maken. De door ons uitgekozen veulens moeten vervolgens naar een naastgelegen kraal, maar ook dat blijkt weer niet zo simpel, omdat het veulen graag bij de rest van de groep blijft. De mannen en vrouw van Staatsbos hebben echter vaker met dit bijltje gehakt en met een beetje teamwork lukt ook dat.
Reinar staat als leider van de kudde nieuwsgierig te bekijken wat er toch allemaal gebeurt. Hij lijkt zich prima thuis te voelen op zijn nieuwe plek, maar ja, hoe kan het ook anders. Lekker in de natuur met een grote harem helemaal voor hem alleen.
Vervolgens moeten de nieuwe aanwinsten nog de trailer op, maar ook hier kom je een heel eind met een beetje geduld en doorzettingsvermogen. De eerste groep kan op weg naar Wanneperveen.
Op 4 november reden wij wederom met een trailer naar Noord Holland, ditmaal om 5 nakomelingen van Bren uit te zoeken. Hiervoor werden wij verwacht op de Slikken van Flakkee.
Helaas waren wij niet op tijd om mee te kunnen in de auto's om de kudde uit het grote natuurgebied te halen, maar bij aankomst konden wij genieten van de kudde die naar ons toe gedreven werd, een erg mooi gezicht.
Om de kralen heen is een omheind stuk waar de kudde als eerst in wordt gejaagd. Hier mogen ze even bijkomen van de tocht. De paarden zijn niet allemaal even wild hier, een aantal komt nieuwsgierig kijken en ook Bren komt een kijkje nemen bij ons.
De meeste paarden komen nat aan na de lange wandeltocht, waarbij ze besloten hadden niet om de waterpoel in het gebied te lopen maar er dwars doorheen te gaan. Eén voor één ploffen ze neer voor een uitgebreid zandbad. Ook Bren kan het niet laten, maar de beste plek om te rollen blijkt zo'n beetje op mijn tenen te zijn.
In de weide rondom de kraal krijgen we een eerste indruk van de veulens en ook hier zijn de meesten oud genoeg om hun moeder te verlaten, maar een aantal zijn nog te jong en deze mogen nog enige tijd bij hun moeder blijven.
Dan wordt de kudde nogmaals bijeengedreven en mogen ze met de hele groep een grote kraal in.
Vanuit deze kraal worden merries en veulens van elkaar gescheiden, Bren wordt apart gezet zodat hij niet in de weg loopt en de jongste veulens komen met hun moeder apart te staan omdat deze kleintjes nog moeten worden gechipt.
De veulens die te koop zijn worden ontwormd, net als de vorige keer genummerd, en komen in een aparte kraal. De ontwormde veulens krijgen een blauwe streep op het hoofd om te voorkomen dat ze dubbel gedaan worden.
Na het verzamelen van de afgespeende veulens begint voor ons het uitzoeken weer. Het blijft lastig met al die rennende veulens om je heen, maar ook hier kiezen we er 5 uit die mee mogen naar Wanneperveen.
Als we die eenmaal apart hebben gezet kunnen we ze gaan inladen en net als de vorige keer verloopt dat voorspoedig, als er één schaap (of fjord) over de dam is volgen er meer, en kunnen we de terugreis aan gaan vangen.
U weet het misschien nog wel, onze dekhengst Reinar is vorig jaar verkocht aan staatsbosbeheer. Omdat we sindsdien veel contact hebben met de opzichter van de kuddes daar hoorden wij dat er afgelopen najaar veulens te koop zouden komen van de hengsten Havik en Bren.
Er werd besloten om 10 veulens aan te kopen, 5 van Bren en 5 van Havik.
We kregen een lijst toegestuurd van de veulens, hun afstamming, geslacht en geboortedatum. Hierdoor konden wij al wat voorwerk verrichten.
Op 30 oktober reden wij voor de eerste keer naar Zuid-Holland om de eerste 5 veulens op te halen. Dit waren 5 Havik nakomelingen van de Hellegatsplaten.
De paarden waren al verzameld in de kralen en er was al begonnen met het ontwormen en nummeren van de veulens. Omdat wij de moeders niet kennen en de veulens los door elkaar lopen moesten we een systeem bedenken om de veulens uit te kunnen zoeken. U kunt zich misschien voorstellen dat je ze niet even een halstertje om doet en uit de groep haalt.
Er was een lijst gemaakt en alle veulens werden tijdens het ontwormen langs de chiplezer gehouden en kregen een nummer op hun achterhand geschreven. Wij kregen vervolgens deze lijst met alle nummers en de bijbehorende veulens.
Tijdens het ontwormen werden de merries gescheiden van de veulens, althans de veulens die oud genoeg waren om te worden afgespeend, de jongsten mochten nog een tijdje bij hun moeder blijven. De merries en veulens kwamen voor ons langs het hek lopen en zo kregen wij al een eerste indruk.
 |
| De rodblakke merrie Zunnset (v. Halldor) valt meteen op door haar bijzondere donkerrode kleur. |
Reinar staat als leider van de kudde nieuwsgierig te bekijken wat er toch allemaal gebeurt. Hij lijkt zich prima thuis te voelen op zijn nieuwe plek, maar ja, hoe kan het ook anders. Lekker in de natuur met een grote harem helemaal voor hem alleen.
Vervolgens moeten de nieuwe aanwinsten nog de trailer op, maar ook hier kom je een heel eind met een beetje geduld en doorzettingsvermogen. De eerste groep kan op weg naar Wanneperveen.
Op 4 november reden wij wederom met een trailer naar Noord Holland, ditmaal om 5 nakomelingen van Bren uit te zoeken. Hiervoor werden wij verwacht op de Slikken van Flakkee.
Helaas waren wij niet op tijd om mee te kunnen in de auto's om de kudde uit het grote natuurgebied te halen, maar bij aankomst konden wij genieten van de kudde die naar ons toe gedreven werd, een erg mooi gezicht.
Om de kralen heen is een omheind stuk waar de kudde als eerst in wordt gejaagd. Hier mogen ze even bijkomen van de tocht. De paarden zijn niet allemaal even wild hier, een aantal komt nieuwsgierig kijken en ook Bren komt een kijkje nemen bij ons.
De meeste paarden komen nat aan na de lange wandeltocht, waarbij ze besloten hadden niet om de waterpoel in het gebied te lopen maar er dwars doorheen te gaan. Eén voor één ploffen ze neer voor een uitgebreid zandbad. Ook Bren kan het niet laten, maar de beste plek om te rollen blijkt zo'n beetje op mijn tenen te zijn.
Dan wordt de kudde nogmaals bijeengedreven en mogen ze met de hele groep een grote kraal in.
Vanuit deze kraal worden merries en veulens van elkaar gescheiden, Bren wordt apart gezet zodat hij niet in de weg loopt en de jongste veulens komen met hun moeder apart te staan omdat deze kleintjes nog moeten worden gechipt.
De veulens die te koop zijn worden ontwormd, net als de vorige keer genummerd, en komen in een aparte kraal. De ontwormde veulens krijgen een blauwe streep op het hoofd om te voorkomen dat ze dubbel gedaan worden.
Na het verzamelen van de afgespeende veulens begint voor ons het uitzoeken weer. Het blijft lastig met al die rennende veulens om je heen, maar ook hier kiezen we er 5 uit die mee mogen naar Wanneperveen.
Als we die eenmaal apart hebben gezet kunnen we ze gaan inladen en net als de vorige keer verloopt dat voorspoedig, als er één schaap (of fjord) over de dam is volgen er meer, en kunnen we de terugreis aan gaan vangen.
Abonneren op:
Posts (Atom)